T: Procesy, zadania, usługi.
Proces jest elementarną jednostką pracy (aktywności) zarządzaną przez system operacyjny, która ubiega się o zasoby systemu komputerowego w celu wykonania programu.
Proces służy do organizowania wykonywania programu w ten sposób, że stanowi on powiązanie niezbędnych zasobów systemu komputerowego i umożliwia kontrolę stanu tych zasobów, związaną z wykonywaniem programu.
Istotne jest rozróżnienie pomiędzy procesem a programem. Program jest zbiorem instrukcji. W tym sensie jest tylko elementem procesu, znajdującym się w jego segmencie kodu (zwanym też segmentem tekstu). Poza tym do wykonania programu potrzebne są dodatkowe zasoby (procesor, pamięć itp.) Program najczęściej nie zmienia się w czasie wykonywania (nie ulega modyfikacji), podczas gdy stan procesu ulega zmianie: zmienia się stan wykonywania programu podobnie jak stan większości zasobów z tym związanych. Zmianie w wyniku wykonywania procesu ulega np. segment danych, segment stosu, stan rejestrów procesora itp. Procesem jest więc cały ten kontekst niezbędny do wykonania programu.
Elementy składowe procesu:
Proces tworzony przez inny proces tworzą zależności przodek-potomek pomiędzy procesami. W systemach uniksopodobnych, zgodnie ze standardem POSIX, do tworzenia procesów służy funkcja fork, która w Linuksie implementowana jest za pomocą bardziej ogólnej funkcji clone. Usunięcie procesu jest skutkiem zakończenia wykonywania programu, albo wynika z interwencji zewnętrznej. Do usuwania procesu przez inny proces, albo przez jądro systemu operacyjnego wykorzystywana jest funkcja kill.
Zadania (ang. tasks) to zbiory instrukcji programu działające w systemie (załadowane do pamięci RAM).
Usługi systemowe (daemons, demony) to procesy uruchomione w tle bez konieczności interakcji z użytkownikiem. Większość demonów to programy usługowe, które komunikują się za pomocą połączeń sieciowych.
Polecenia do sprawdzenia: