T: Modemy i protokoły COM.

Zadanie1:
Wykorzystując serwis internetowy Wikipedii odszukaj informacje na temat modemu.

Port szeregowy (ang. Serial port), interfejs szeregowy (ang. Serial interface) lub port COM (ang. COM port) to złącze pomiędzy urządzeniem peryferyjnym a komputerem osobistym, które znajduje się najczęściej na płycie głównej (ATX) lub na śledziu (AT) i wystaje z tyłu obudowy komputera. Nazwa portu wywodzi się z formy przesyłania danych, czyli jedne po drugich - szeregowo, gdzie pojedyncze bity opatrzone są w bit startu i bit stopu oraz ewentualnie bit parzystości służący kontrolowaniu poprawności przesyłanych danych. Port szeregowy zaopatrzony jest zazwyczaj również w tzw. bufor, przechowujący transmitowane bity do czasu uzupełnienia przekazu, gdyż cechuje go dość niska prędkość przesyłania danych rzędu 1200 do 19 200 bps (około 120 - 1920 znaków na sekundę), przez co nie zawsze jest w stanie nadążyć za szybszymi urządzeniami wyjściowymi. Dlatego też do podłączania urządzeń peryferyjnych wymagających szybszych transferów wykorzystuje się częściej port równoległy. Każdy komputer ma 4 porty szeregowe oznaczone kolejno, jako COM 1, COM 2, COM 3 i COM 4. Pierwsze dwa porty - COM 1 i COM 2, to porty fizyczne mające swoje gniazda w tylnej części komputera, natomiast dwa pozostałe to tzw. porty wirtualne, z których korzystają urządzenia zainstalowane wewnątrz komputera takie jak np. wewnętrzny modem. COM 3 ma przypisane przez BIOS komputera parametry IRQ 4 oraz port wejścia/wyjścia (I/O) 3E8 (wartość heksadecymalna). Natomiast port COM 4 wykorzystuje standardowo przerwanie IRQ 3 i port I/O 2E8. Fizyczne gniazdo COM 1 wykorzystuje parametry IRQ 4 i port I/O 3F8, a położone obok niego COM 2 ma przerwanie IRQ oznaczone numerem 3 i port I/O 2F8. Z uwagi, że porty COM 1 / COM 3 i COM 2 / COM 4 wykorzystują te same przerwania IRQ, często należy wyłączać w BIOS-ie COM1 i/lub COM 4 aby nie powodować konfliktów i zapewnić prawidłową pracę urządzenia. Dane za pośrednictwem portu szeregowego jak sugeruje nazwa przekazywane są jedne po drugich (w szeregu). Do portów COM 1 lub COM 2 podłącza się zazwyczaj takie urządzenia jak: modem, mysz czy klawiaturę. Pojedynczy port COM składa się z 9 igieł (DB-9) a przystosowany do niego kabel połączeniowy określa się zazwyczaj nazwą RS 232-C. Uwaga w starszych komputerach z płytą główną w formacie AT porty COM montowane były w postaci jednego portu szerokiego (COM 2) - 25 igłowego DB-25 i jednego portu wąskiego (COM 1) - 9 igłowego DB-9. Obecnie produkowane PC-ty z płytą główną w formacie ATX wyposażane są tylko w 2 wąskie 9 igłowe porty wąskie DB-9.

Modem to urządzenie, za pomocą którego komputer może uzyskać połączenie za pośrednictwem tradycyjnej sieci telefonicznej, z innym komputerem wyposażonym w takiż sam modem i w ten sposób wymieniać z nim dane. Ogólnie modemy dzielimy na dwa trzy rodzaje: wewnętrzne w postaci karty rozszerzającej mocowanej do jednego z gniazd na płycie głównej - ISA lub PCI, zintegrowanego z płytą główną modułu chipsetu, w którym umieszczone zostały odpowiednie komponenty modemu oraz zewnętrzne w postaci osobnego urządzenia podłączonego do komputera. Nazwa modem pochodzi od zestawienia dwóch wyrazów MODulator i DEModulator. Modem przekształca cyfrowe sygnały wychodzące z komputera w modulowane sygnały analogowe, jakie wymagają linie telefoniczne i odwrotnie tzn. przy odbiorze przekształcając analogowy sygnał na cyfrowy. Szybkość pracy modemów mierzona jest najczęściej w bitach na sekundę (b/s), lub tzw. bodach. Modemy używają różnych protokołów modulacji i mogą transmitować dane z różnymi szybkościami zależnymi zarówno od możliwości samego modemu jak i technicznymi możliwościami linii, po której dane są przesyłane. Obecnie najpopularniejszym standardem przesyłania danych jest standard V.90, który umożliwia odbiór danych z prędkością 56 b/s. Niektóre modemy (tzw. modemy voice/data) posiadają wbudowany przełącznik trybu pracy, który zależnie od ustawienia umożliwia odbieranie danych komputerowych lub zamianę modemu na standardowy telefon. Niekiedy modemy komputerowe mogą również pracować w tzw. trybie auto-answer. Oznacza to, że mogą odbierać wywołania podczas nieobecności operatora. Ten tryb używany jest jednak tylko przez użytkowników, którzy oferują pewne typy usług komputerowych, do których inni powinni mieć stały dostęp. Kolejną cechą modemów jest możliwość kompresji danych. Techniki kompresowania informacji mogą znacznie przyspieszyć transmisję danych, aczkolwiek trzeba wiedzieć, że zarówno modem odbiorcy jak i modem nadawcy w takim wypadku muszą używać tej samej metody kompresji, co nie zawsze jest możliwe do zrealizowania. Zależnie od technologii przekazywania informacji - kabel, ISDN, xDSL, DPL, radiolinia i inne, modemy muszą być dopasowane do odpowiedniego standardu, dlatego nie da się np. użyć tradycyjnego modemu kablowego do obsługi transmisji ISDN. Przy okazji warto zauważyć, że w przypadku zastosowania nowoczesnych technologii takich jak ISDN, określenie modemu, jako urządzenia obsługującego transmisję mija się nieco z prawdą gdyż urządzenia te nie modulują już przesyłanych sygnałów gdyż operują na całej długości transmisji sygnałem cyfrowym.

Porty COM: Ustawienia standardowe