T: Instrukcje warunkowe i pętle.

Instrukcje warunkowe
IF - polecenie służy do określenia kolejności wykonywania instrukcji w plikach wsadowych. Jeśli warunek przy instrukcji IF jest spełniony, system Windows 2000 wykona określoną komendę. Jeśli nie zignoruje ją. Składnia nie przewiduje stosowania członu THEN.

Polcenie testuje kod wyjściowy poprzedniego polecenia. Polecenie zakończyło się sukcesem, jeśli zwróciło kod o wartości zero. Zwrócenie wartości innej niż zero oznacza błąd podczas wykonywania polecenia. Warunek jest prawdziwy, jeśli poprzednie polecenie zwróciło kod błędu równy bądź większy od poziomu. Kod błędu ostatnio wykonywanego polecenia jest również przechowywany w zmiennej %ERRORLEVEL%. Polecenie sprawdza czy dwa łańcuchy są sobie równe. Jeśli zawierają spacje lub są nazwami zmiennych muszą być otoczone cudzysłowami. Jeśli porównujemy wartości parametrów, które mogą już zawierać cudzysłowy, należy otoczyć łańcuchy innymi znakami ograniczającymi np. nawiasami klamrowymi Polecenie sprawdza czy istnieje określony plik. Można korzystać z pełnych ścieżek i wzorców nazw. Jeśli został określony wzorzec to warunek jest spełniony, gdy istnieje przynajmniej jeden plik pasujący do wzorca. Można także sprawdzać istnienie katalogu podając jego nazwę w argumencie plik.
Przykłady praktyczne wykorzystania instrukcji warunkowej:

== - porównuje łańcuchy albo liczby. Dwie wartości są porównywane za pomocą operatora. Dozwolone są następujące operatory porównania (op):

Pętle
FOR - tradycyjna pętla indeksowana:

Podany parametr skryptu jest inicjowany przez wartość start, zwiększany o wartość skok za każdym wykonaniem pętli, pętla kończy działanie, gdy przekroczy limit wyznaczony przez koniec. Opcja /L – iteruje ciąg numeryczny.
Pętla dla wszystkich elementów listy:

parametr jest kolejno przypisywany każdemu elementowi z listy. Parametr %%zmienna może być wykorzystany do wykonania polecenia for w programie wsadowym. Parametr %zmienna może być wykorzystany do wykonania polecenia for z wiersza polecenia. Przykłady: Pętla podana z wiersza poleceń: Pętla stosowana w plikach wsadowych: Pętla w pętli (pętla zewnętrzna i wewnętrzna):

Zadanie1:
Wykorzystując polecenia systemu DOS utwórz plik tekstowy w katalogu h:\soisk o nazwie numerymac.txt zawierający numery sprzętowe kart sieciowych hostów z pracowni komputerowej z zakresu IP od 192.168.19.30 do 192.168.19.34.

Zadanie2:
Odszukaj informacje na temat poleceń skryptowych w systemowej Pomocy i obsłudze technicznej.

Przykład skryptu z opcją wyboru dla użytkownika (działa w starszych systemach DOS):

Przykład zastosowania pętli z podanymi wartościami zmiennej:

Przykład zastosowania pętli w pętli z podanymi wartościami:

Przykład zapętlenia:

Przykład zapętlenia:

Przykład z ukrywaniem partycji (nie używanymi przez system):