T: Pliki konfiguracyjne.

Plik konfiguracyjny - plik komputerowy używany do zmiany ustawień niektórych programów komputerowych. Są wykorzystywane przez zwykłe aplikacje, programy serwerowe i systemy operacyjne. Pliki konfiguracyjne są odczytywane w trakcie startu systemu lub programu, aby dostosować środowisko pracy. Pliki są często pisane w ASCII (rzadziej w UTF-8) i podzielone na linie, zakończone znakiem EOL (end-of-line). Można je uznawać za prostą bazę danych. Niektóre pliki są tworzone i edytowane w edytorach ASCII. Inne są tworzone i modyfikowane w sposób ukryty dla użytkownika poprzez interfejs graficzny.

Windows XP zawiera usługę zapewniającą ochronę plików systemowych. Dzięki niej możesz być pewny, że Windows posługuje się swoimi, a nie cudzymi plikami. Ochrona ta ma szczególne znaczenie dla bezpieczeństwa oraz stabilności systemu. Jej działanie opiera się na automatycznym zastępowaniu tych plików systemowych, które zostały zamienione. Do chronionych zalicza się pliki z rozszerzeniami: DLL, EXE, SYS, OCX i TTF. Po zakończeniu instalacji systemu ochrona plików systemowych skanuje poprawność zainstalowanych plików Windows. Zweryfikowane zasoby są umieszczane w folderze zapasowym. Domyślnie folderem tym jest dllcache, zapisany w katalogu systemowym c\windows\system32. Jeśli jakakolwiek aplikacja próbuje zastąpić chroniony plik, system odtwarza go z katalogu zapasowego. W celu określenia, czy nowy plik jest prawidłowy, czy nie, stosowane są podpisy cyfrowe plików. Windows pozwala na zastąpienie zasobów systemowych jedynie plikami instalowanymi podczas uaktualniania systemu, instalacji service-packów oraz hotfiksów. Administrator do sprawdzania aktualnego stanu systemu otrzymuje dwa narzędzia pozwalające na weryfikacje i nadzorowanie plików. Wskazane narzędzia to: Kontroler plików systemowych (sfc.exe) oraz Weryfikacja podpisów plików (sigverif.exe). Program SFC jest wykorzystywany do skanowania chronionych plików systemowych w celu weryfikacji ich wersji. Uruchomienie SFC z parametrem /SCANNOW powoduje natychmiastowe skanowanie plików. Drugie z narzędzi służy do wyszukiwania plików bez podpisu cyfrowego. Przez zmianę zaawansowanych parametrów sigverif.exe można weryfikować również inne pliki niż systemowe. Wynik testu zapisywany jest w dzienniku SIGVERIF.TXT.

Zadanie1:
Odszukaj w systemowej Pomocy i obsłudze technicznej informacje na temat polecenia scf.

Niektóre z ważnych plików systemowych Windows:

Pliki INF przechowywane są w folderze c:\WINDOWS\INF. Większość z nich to pliki informacji o urządzeniach i elementach sieci. Zawierają one wszelkie informacje niezbędne do zainstalowania sterowników urządzenia lub sieci i stworzenia dlań konfiguracji. Od każdego producenta urządzenia, dla którego Windows nie posiada pliku INF i sterownika, oczekuje się dostarczenia dyskietki ze sterownikami i odpowiednim plikiem INF.

Pliki INI: Windows umożliwia zapisywanie konfiguracji w specjalnych plikach tekstowych o charakterystycznej budowie. Począwszy od Windows 95, w systemach operacyjnych firmy Microsoft, format INI został zastąpiony, ale nie całkowicie wyeliminowany przez bazę danych Rejestru. Pliki INI mają (rozszerzenie .ini - ang. initialization) i zawierają informacje dotyczące konfiguracji danego programu. Struktura plików INI przedstawia się następująco:

Przykładowe pliki INI
%SYSTEMROOT%\SYSTEM.INI - służy do załadowania sterowników urządzeń i domyślnej powłoki systemu Windows. WinXP nadal uznaje niektóre wpisy w pliku System.ini, w celu zapewnienia wstecznej kompatybilności ze starszymi 16-bitowymi aplikacjami.

%SYSTEMROOT%\WIN.INI - Plik inicjalizacyjny systemu Windows służący do zarządzania nie tylko jego podstawowymi ustawieniami, ale także odnoszącymi się do zainstalowanych w nim programów. WIN.INI jest automatycznie uzupełniany nowymi informacjami podczas każdej instalacji programu w Windows. Jego zawartość można również edytować za pomocą dowolnego edytora tekstu.

%SYSTEMDRIVE%\BOOT.INI - Plik zawierający listę systemów operacyjnych, wykorzystywany przez NT OS Loader w starszych (przed Windows Vista) systemach z rodziny Microsoft Windows NT. Znajduje się w głównym folderze partycji, np. C:\boot.ini, jest ukryty. Można go edytować, ale powinien być modyfikowany wyłącznie przez doświadczonych użytkowników. W razie jego utraty można użyć narzędzia do naprawy pliku boot.ini z konsoli odzyskiwania: bootcfg /rebuild. W systemie Windows Vista Boot.ini został zastąpiony przez Boot Configuration Data (BCD).

DESKTOP.INI - jest to plik konfiguracyjny systemowych katalogów. Przykładowa jego zawartość:

Niektóre programy wymagają specjalnych ustawień lub sterowników w pliku config.sys lub autoexec.bat. W takiej sytuacji istnieją dwie możliwości zainicjowania tych plików przy uruchamianiu programu:

Kliknięcie tej ikony spowoduje wykonanie plików autoexec i config określonych dla programu. Te ustawienia podlegają identycznym ograniczeniom, jak wymienione dla programów opartych na systemie MS-DOS. Wśród właściwości programu istnieją inne ustawienia. Jeśli program nie działa poprawnie, sprawdź wszystkie pozostałe karty i upewnij się, że ustawienia programu są określone zgodnie ze specyfikacją producenta. Jeśli program w dalszym ciągu nie działa, skontaktuj się ze sprzedawcą programu, aby upewnić się, że program jest obsługiwany w systemie Windows.

Zadanie2:
Zapoznaj się z zawartością następującej witryny internetowej:

Ciekawostka:
Logo oraz opis znajdujący się na zakładce Ogólne okna Właściwości Mojego komputera zdefiniowane są w katalogu c:\Windows\system32 w plikach oemlogo.bmp i oeminfo.ini. Struktura pliku tekstowego powinna być następująca:

Efekt wprowadzonych zamian widzimy na rysunku z prawej strony.