T: Przetwarzanie wsadowe autoexec.bat.

Przetwarzanie wsadowe polega na odczytywaniu poleceń przez system z pliku zawierającego te polecenia. Plik ten nazywany jest plikiem wsadowym i jego nazwa musi mieć rozszerzenie .bat. Podczas uruchamiania systemu operacyjnego DOS przetwarzany jest plik autoexec.bat znajdujący się w katalogu głównym systemu operacyjnego. Jest to zwykły plik tekstowy zapisany w kodach ASCII. Uruchamia programy potrzebne do pracy systemu. Może zawierać polecenia DOS-owe.

Odpowiednikiem pliku autoexec.bat w systemie Windows XP jest plik c:\windows\system32\autoexec.nt.

Zadanie1:
Utwórz na pulpicie skrót do programu edit.com. Następnie wywołaj Właściwości tego skrótu i na zakładce Program kliknij przycisk Zaawansowane. Jaką masz tam konfigurację? Następnie zapoznaj się z zawartością pliku autoexec.nt.

Pliki wsadowe mogą też pełnić rolę plików skryptowych. W systemach Windows mogą mieć rozszerzenia .bat i .cmd. W przypadku rozszerzenia .bat uruchamiane są ze starszym interpreterem poleceń command.com a w przypadku rozszerzenia .cmd z interpreterem cmd.exe.

Polecenia stosowane w plikach wsadowych:
ECHO OFF - wyłącza wyświetlanie na ekranie instrukcji o wykonywanych poleceniach.
@echo off - nie wyświetla bieżącej linii z poleceniem.
ECHO ON - wyświetlanie na ekranie instrukcji o wykonywanych poleceniach.
ECHO [komunikat] - wyświetlenie na ekranie podanego komunikatu. Przykłady:

REM [komentarz] - komentarz jest ignorowany przez system operacyjny, jest to informacja dla użytkownika. Przykład: PAUSE - zawieszenie działania pliku do naciśnięcia dowolnego klawisza.
PATH - uaktywnia podany katalog w przypadku poszukiwania pliku. Ogólna składnia polecenia i przykłady: CON: - oznacza urządzenie wejścia = klawiatura, wyjścia = monitor.
PRN: - oznacza urządzenie wyjścia, drukarkę.
NUL: - oznacza urządzenie testujące nie istniejące w rzeczywistości.
LOADHIGH lub LH - polecenie ładuje ewentualny sterownik do wyższych obszarów pamięci (UMA) dzięki czemu zwalnia się miejsce w pamięci podstawowej. Ładuje programy w obszary górnej pamięci gdy jest poprzedzone załadowaniem programu EMM386.EXE. Przykład: MODE - konfigurowanie urządzeń zewnętrznych (lpt1, lpt2, com1, com2, com3, com4, klawiatura, monitor), składania polecenia i przykłady: KEYB - załadowanie sterownika i ustawienie układu klawiatury. Składnia polecenia i przykłady: PROMPT - umożliwia modyfikację znaku zachęty systemu operacyjnego DOS. Przykłady:

Symbole używane w znaku instrukcji prompt:

Symbol

Znaczenie

E
P
G
N
D
T
V
L
B
Q
H
$
_
kod klawisza ESC
aktualny napęd dyskowy
znak >
litera aktualnego napędu
aktualna data
aktualny czas
wersja systemu operacyjnego
znak <
znak |
znak =
kod klawisza [Bksp]
znak $
następna ścieżka

DOSKEY - zapamiętuje polecenia, przechodzenie strzałkami kursora (góra, dół).
SMARTDRV - program sterujący pamięcią cache dysku (podręczna dysku, buforowanie danych). Program powinien być ładowany po mscdex i keyb. Pierwszy parametr polecenia przydziela bajty pamięci dla DOS, drugi dla WINDOWS, przykłady:

SHARE - program wymagany przez wiele programów w Windows, zajmujący się współdzieleniem plików, np. przed jednoczesnym otwieraniem pliku w kilku aplikacjach. Przykłady: MSCDEX - sterownik stacji CD-ROM, przykłady: CALL wywołanie pliku wsadowego z innego pliku wsadowego. Składnia polecenia: SET - przyporządkowanie łańcucha znaków w środowisku systemu równoważnego łańcucha, dla późniejszego wykonywania przez programy. Polecenie służy do definiowania zmiennych środowiskowych systemu operacyjnego. Składnia polecenia i przykłady:

Zadanie2:
Zapoznaj się z zawartością witryny http://support.microsoft.com/kb/305521/pl?spid=3198&sid=global.

Przykładowy plik autoexec.bat:

gdzie:

Zadanie3:
Utwórz plik wsadowy realizujący następujące zadania:

Inna wersja pliku autoexec.bat:

Inna wersja pliku autoexec.bat:

Wykorzystanie zmiennych w pliku wsadowym:

Wykorzystanie zmiennych systemowych:

Plik wsadowy ze zmiennymi i instrukcjami warunkowymi:

Plik wsadowy ilustrujący wykorzystanie instrukcji skoku:

Plik wsadowy przydatny w wykorzystaniu z Turbo Pascalem (do uruchamiania programu TP):

Plik wsadowy autoexec.nt dla systemu Windows XP:

Plik autoexec.nt możemy odzyskać z płyty instalacyjnej Windows XP wykorzystując konsolę odzyskiwania, w której należy wydać następujące polecenie: